1:720 U.S.S. Theodore Roosevelt CVN-71 - 5531 Italeri

1:720 U.S.S. Theodore Roosevelt CVN-71 - 5531 Italeri

Το USS Theodore Roosevelt (CVN-71) είναι ένα σύγχρονο αμερικανικό πυρηνικό αεροπλανοφόρο. Η καρίνα αυτής της μονάδας τοποθετήθηκε το 1981, η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 1984 και η θέση σε λειτουργία στο Ναυτικό των ΗΠΑ έγινε το 1986. Το συνολικό μήκος του πλοίου είναι 332,8 μέτρα, το συνολικό πλάτος είναι 76,8 μέτρα και το πλήρες εκτόπισμα είναι περίπου 92.000 τόνοι. Η μέγιστη ταχύτητα δεν ξεπερνά τους 32-33 κόμβους. Ο εποχούμενος οπλισμός αποτελείται επί του παρόντος από: δύο εκτοξευτές πυραύλων Sea Sparrow, δύο εκτοξευτές RIM-116 και τρία σετ Vulcan Phalanx CIWS των 20 mm. Το αεροπλανοφόρο μπορεί να επιβιβάσει έως και 90 αεροσκάφη τέτοιων τύπων όπως, για παράδειγμα: F / A-18 Super Hornet, EA-18 Growler, E-2A Hawkeye ή Sikorsky MH / SH-60.

Το USS Theodore Roosevelt (CVN-71) είναι ένα από τα αεροπλανοφόρα κλάσης Nimitz. Τα πλοία αυτού του τύπου -μέχρι την εισαγωγή των μονάδων κλάσης Gerald Ford- ήταν τα μεγαλύτερα πλοία στην ιστορία. Ήταν επίσης η πρώτη κατηγορία πυρηνοκίνητων αεροσκαφών στην ιστορία του Ναυτικού των ΗΠΑ. Από την αρχή, σχεδιάστηκαν ως η ραχοκοκαλιά της δύναμης κρούσης του Ναυτικού των ΗΠΑ και αναμενόταν να συνεργαστούν στενά με άλλα πλοία θωράκισης, όπως αντιτορπιλικά, φρεγάτες και υποβρύχια. Αποτελούν σχεδόν σύμβολο της κυριαρχίας του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στις θάλασσες και τις παγκόσμιες εκτιμήσεις. Ένας από τους μεταφορείς αυτής της κατηγορίας είναι το USS Theodore Roosevelt (CVN-71), το οποίο ναυπηγήθηκε στο Newport News Shipbuilding στο Newport News της Βιρτζίνια. Αξίζει να προστεθεί ότι, σε σύγκριση με τις προηγούμενες μονάδες της κατηγορίας του, έχει καλύτερη προστασία των ζωτικών τμημάτων του πλοίου και κατασκευάστηκε -ως το πρώτο της κατηγορίας Nimitz- σε αρθρωτή τεχνολογία. Πριν γίνει δεκτό για υπηρεσία, η μονάδα υποβλήθηκε σε πολύ δύσκολες και απαιτητικές θαλάσσιες δοκιμές, συμπεριλαμβανομένης της έκρηξης εκρηκτικής ύλης κοντά στο πλοίο. Το USS T. Roosevelt πήρε ενεργό και σημαντικό μέρος στον Πρώτο Πόλεμο του Κόλπου το 1990-1991. Μετά το τέλος της σύγκρουσης, το πλοίο παρέμεινε στην περιοχή και τα εποχούμενα αεροπλάνα του επέβλεπαν τη συμμόρφωση της ιρακινής πλευράς με την απαγόρευση πτήσεων πάνω από καθορισμένες ζώνες. Την περίοδο 1992-1995, η μονάδα υπηρετούσε περιοδικά στη Μεσόγειο Θάλασσα και τα αεροσκάφη της συμμετείχαν στις επιχειρήσεις Deny Flight και Deliberate Force. Το άτομο βρίσκεται επί του παρόντος σε ενεργή υπηρεσία.